Borrelen...

en dan niet in de zin van 'een drankje nuttigen', maar het geborrel en gepruttel in mijn longen.
Voor de tweede keer in vrij korte tijd werd ik gisteravond weer 'enigzins' verrast door een longbloeding(kje). Niet echt een leuke verassing, knap vervelend!
Ik vind het nog steeds vreemd dat dit (min of meer) uit het niets gebeurd, zonder dat er een hoestbui aan voorafgaat of een grote inspanning. Gewoon... terwijl ik, naar eigen genoegen, de zoveelste Zweedse puzzel bijna had opgelost. Ontspannen, met een bakkie thee erbij. Alleen het brein was hard aaan het werk... En jahoor gepruttel, gesputter en gemor van binnen, ik wist gelijk hoever het was... Zelfs Bram kon het op een afstandje horen. Kl*te dus.
Maarrr, om er toch nog even een positieve draai aan te geven..., het was binnen tien minuten gestopt, Pfjiew! En nu maar hopen dat het weer heeeel lang duurt tot een volgende keer, of liever natuurlijk helemaal geen longbloeding(kjes).

(Morgen wel even contact opnemen met de arts, aangezien ik nu al ruim een week aan het kuren ben, maar dat heeft z'n vruchten nog niet echt afgeworpen)