Kiss 'n Go

Chaos! Hier rondom het Erasmus MC. De infrastructuur hier ligt overhoop. Nu is de parkeervoorziening van het Erasmus MC al lange tijd niet optimaal te noemen, maar de laatste tijd is het snel vinden van een parkeerplaats een ware uitdaging, zodoende ook het op tijd komen op je poli afspraak. (=ervaring van afgelopen maanden) Bovendien moet je eerst al veel geduld hebben om de slagboom van de parkeergarage te bereiken... Misschien dat ik dan steeds op de meest drukke en ongunstige tijden in het ziekenhuis moest zijn, de afgelopen keren dat ik op controle kwam, ben ik, terwijl Bram in de lange rij wachtende auto’s voor de parkeergarage stond, alvast uitgestapt, overgestoken en richting het ziekenhuis gelopen. Leuk hoor, als je dan vervolgens gelijk een longfunctie mag blazen…

Nu, vandaag was het echt het toppunt! Bram vertrok vanochtend om 09.00 uur vanuit ‘Altere’. Om 10.00 uur belde hij dat hij stil stond voor de Maastunnel, en het idee had dat het nog wel even kon duren. Ik dacht, ach dat kleine stukje kan nooit heel erg lang meer duren.... jaja dat dacht je! Om 11.00 uur nog geen Bram in kamer 203.
Nouja dan toch weer even bellen, ‘waar blijf je schat’…? Aan de andere kant klonk een gefrustreerde Bram: “geloof dat ik er bijna ben, maar nu schieten de verkeerslichten niet op, ben in ieder geval de Maastunnel uit, aan de andere kant” Even later belt hij mij weer op: “ik schat nog zo’n drie kwartier voor de parkeergarage te moeten wachten… er staat een flinke rij”.
Nouja uiteindelijk was hij iets voor het middaguur hier. Zijn planning was om hier om 10.00 uur te zijn en om 12.30 uur weer weg te gaan. Hij moest tenslotte de middagdienst in. Dus het werd een soort van Kiss & go. Gelukkig heeft hij nog even naar z’n werk kunnen bellen om te vragen of hij een uurtje later zou kunnen komen en dat was geen probleem. Dus hebben we nog even samen wat kunnen drinken in het restaurant.

De afstand tussen Halsteren (en omstreken) en Rotterdam is voor bezoek niet bepaald om de hoek. En nu met deze infrastructuur perikelen maakt het de afstand (in tijd gezien) alleen nog maar groter!

Rond de klok van 18.00 uur kwam mijn mams op bezoek (ook sterk verlaat door de (on)bereikbaarheidsproblemen). Natuurlijk ben ik weer verwend! Met eten, eten en nog eens eten. (voornamelijk fruit, zo houden we het nog een beetje gezond) Ik heb alweer veel leesvoer verzameld! Eerder deze week ook al van schoonouders een 'ziekenhuisvermaakpakket' gekregen.

Momenteel vermaak ik mij met (jaja het schrijven van een nieuwe blog) en het luisteren naar de CD van Live…

Zie hier het uitzicht vanaf kamer 203
(qua bewolking was het nogal dreigend... maar daar bleef het ook bij)












Vitamientjes...












Leesvoer!












Nu ga ik eens beginnen aan de 'la vache qui rit' kaaspuntjes want die lachen naar me ;-) Waarna ik vervolgens van plan ben om een heerlijke warme chocolademelk uit de drankenautomaat hier om de hoek te gaan halen. Good night alvast!