woensdag 25 augustus 2010

Een pechvogeltje...

Gisteravond kwam mijn lieve moeder de tuin ingelopen met een vrij jong duifje (vraag mij niet wat voor soort duif...) Op het moment dat moeders haar auto ging parkeren, zag ze dat het arme vogeltje werd aangevallen door een 'instinctmatig handelende' kat. Waarop ma het katje heeft weggestuurd/gejaagd en het vogeltje meenam.

Op het eerste gezicht leken vleugelpartij en pootjes niet gebroken, hij huppelde schuchter en overrompeld rond in onze tuin. Verder had hij wel veel veren verloren en wat kleine wondjes op de borst. Na een telefoontje aan de dierenambulance, om raadgeving, hebben we besloten het beestje in een doosje, en voorzien van water, in de schuur te laten bijkomen. In de hoop dat we hem de volgende ochtend weer helemaal fit zouden kunnen zien uitvliegen. Half slapend ben ik vanochtend toen ik wakker werd gelijk in de garage gaan kijken..., gelukkig! Hij zat er best levendig bij, en had meerdere grote boodschappen in de doos achtergelaten. Weer een opluchting, z'n darmgestel werkte dus ook nog.

Eenmaal buiten gezet lukte het hem niet van de grond te komen, hoewel hij trachtte zijn vleugeltjes te spreiden en probeerder weg te komen. Later bleef hij lange tijd achter de containers zitten. Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden, bang dat de katten in de buurt weer hun slag zouden slaan. Arm duifje! Ik zag het niet gebeuren dat duifje zich zelf ging redden en binnen korte tijd zou wegvliegen. Dusss wat dan? Ik heb het dichtsbijzijnde vogelrevalidatiecentrum opgebeld, voor advies. Waarop zij vroegen of ik in de gelegenheid was het beestje bij hen af te geven. Tja het revalidatiecentrum was niet echt om de hoek, maar zo'n onschuldig mooi beestje aan z'n lot overlaten vond ik ook erg zielig. Hij had duidelijk hulp nodig.

Dus Bram en ik zijn begin van de middag in de auto gestapt en richting Zundert gereden. Ik achterin de Focus, met het beestje in een doosje. Daar aangekomen hebben ze het beestje nagekeken en heeft hij een mooi hokje gekregen tussen allemaal andere duifjes. Overigens een erg mooi vogelrevalidatiecentrum, waar je gewonde, zieke vogeltjes met een gerust hart kunt overdragen. Het oogde erg goed en we werden geholpen door een vriendelijke vrijwilliger. Ze vragen ook standaard de gegevens van de vinder om je op de hoogte te houden. Hopelijk krijg ik binnenkort goed bericht. En is het duifje weer vogelvrij!

7 opmerkingen:

  1. Goed zo..........op die manier ben ik ooit donateur van het vogelasiel geworden. Voornamelijk om het goede werk van deze mensen te steunen waardoor veel vogels een betere kans op leven hebben. Maar ook om mijn schuldgevoel af te kopen, want als katten liefhebster/eigenaar hebben mijn harige schatjes ook wel een aantal keer gruwelijke daden verricht naar onze gevleugelde vrienden.
    Hoop dat ook jullie duifje opknapt en binnenkort koerend in de dakrand zit.
    Goed gedaan!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Veronica: als ik al die vrijwilligers bezig zie, dan zou ik het liefst ook gelijk donateur worden. Wie weet, denk er nog over na of gewoon een bijdrage storten kan ook. Maarja, ik zou zoveel (dieren) organisaties willen steunen wat dat betreft! En de dader in dit verhaal..., tja dat is de natuur, dus je kunt moeilijk kwaad worden op zo'n beestje!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ahh wat goed. de meeste zouden het beestje laten liggen. wat leuk dat ze je ook nog laten weten hoe het met het beestje gaat als hij weer vrij kan rondvliegen.

    btw wat een leuk theesetje heb je ;) whaha

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha Claudia,
    Wat balen he dat het voor Tamara toch weer niet is doorgegaan. Ik las het net nav jouw reactie op mijn blog. Ik hoop dat het weer trekt, het is zo'n gat waar je dan denk ik in valt.

    Over mijn blog, ik sta niet doorgelinkt naar het cafe. Was vroeger wel zo maar ik kreeg van een of andere gek steeds opmerkingen over mn viltwerk etc. (moest echt via cfcafe komen)
    Ik had daar zo'n tabak van dat ik mn link met cfcafe heb verbroken. De mensen die het wel leuk vinden weten we me nu gelukkig ook te vinden. Voor me details moet je maar even mailen, ik heb jou mailadres niet.

    Hoop dat je vogeltje het gaat redden, jullie hebben in ieder geval een goede daad verricht ;-)j

    Groetjes, Els

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een goeie daad hoor.
    Heb zelf 2 van die moordenaars die te pas en te onpas nog willen bewijzen dat hun oerinstincten werken. Vaak kan ik de vogeltjes nog redden, en dan net als jij de diertjes liefdevol verzorgen tot ze weer uitvliegen. Vaak is het ook te laat en lopen die eikels vol trots het huis in met de jachtbuit.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Aah wat goed van jullie zeg! Hopelijk wordt het beestje snel beter! En kan ie weer lekker vliegen. Ik woon trouwens in Zundert! ;) Het is inderdaad een mooi revalidatiecentrum! :)

    Groetjes Sanne

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Claudia

    Wat zijn jullie toch lief voor beesjes dat je helemaal naar Zundert rijd, maar ja,zo'n beesje aan zijn lot overlaten zou ik ook heel rot vinden. Misschien moeten jullie maar een vogelopvang beginnen omdat je laatst dat merel jonkie ook hebt verzorgd, alleen jammer dat dat minder goed afliep.
    Mary

    BeantwoordenVerwijderen